دولت تبتی تبعیدی در سال 1959 پس از قیام نافرجام علیه حاکمیت چین در دارامشالا تشکیل شد.
با پایان یافتن دوره پنج ساله دوره این مقام فعلی ، صدها تبتی تبعیدی به رهبر سیاسی جدید خود در شهر دارامشالا در شمال هند ، محل استقرار دولت تبعید ، رای دادند.
رای دهندگان هنگام رأی دادن در اولین دور انتخابات روز یکشنبه ، از ماسک استفاده کردند ، فاصله اجتماعی خود را حفظ کردند و از ضد عفونی کننده دست استفاده کردند. بسیاری از آنها به رای دهندگان مسن کمک کردند تا فرم های صحیح را پر کنند.
در این دور اول رای گیری ، دو نامزد ریاست جمهوری از جمله 90 نماینده در لیست قرار می گیرند. دور دوم و نهایی رای گیری در ماه آوریل برگزار می شود.
“ما در حال ارسال پیام واضحی به پکن هستیم که تبت تحت اشغال است ، اما تبتی های تبعیدی آزاد هستند. و اگر به ما فرصتی ، فرصتی داده شود ، دموکراسی را ترجیح می دهیم “، گفت: لوبسانگ سنگای ، که به زودی دوره دوم و آخر خود را به عنوان رهبر سیاسی تبت پایان می دهد.
“هر کاری که می کنید ، افتخار تبتی ها ، احساس تبتی ها دموکراتیک بودن و تمرین دموکراسی است.”
دولت تبتی تبعیدی که در سال 1959 تاسیس شد – اکنون دولت تبت مرکزی نامیده می شود – دارای اختیارات اجرایی ، قضایی و قانونگذاری است و نامزدهای پست سیکیونگ یا رئیس جمهور از سال 2011 با رای مردم انتخاب می شوند.
چین می گوید از اواسط قرن سیزدهم میلادی تبت بخشی از قلمرو آن بوده است و حزب کمونیست چین از سال 1951 بر منطقه هیمالیا حکومت می کند.
اما بسیاری از تبتی ها می گویند که آنها تقریباً در اکثر تاریخ خود مستقل بوده اند و دولت چین می خواهد ضمن تضعیف هویت فرهنگی آنها ، از منطقه غنی از منابع بهره برداری کند.
یک راهب بودایی تبتی در تبعید چرخهای نماز را به مسیری که با حلقه هایی برای رای دهندگان مشخص شده می چرخاند تا اطمینان از فاصله اجتماعی داشته باشد [AP Photo]از دهه 1950 تبعید شد
دالایی لاما ، رهبر معنوی تبعیدی تبتی ها و پیروان وی پس از فرار از تبت پس از قیام ناموفق 1959 علیه حاکمیت چین ، در دارامشالا زندگی می کنند.
بسیاری از جوانان تبتی انتخابات پارلمانی امسال را به چالش می کشند. با پیر شدن دالایی لاما ، جوانان تبتی به طور فزاینده ای آگاه می شوند که باید بیشتر درگیر دولت شوند.
لوبسانگ سیتر ، 38 ساله ، که انتخابات فعلی را به چالش می کشد ، گفت: “من به عنوان فردی که فن آوری را مطالعه کرده ام ، می توانم سعی کنم امنیت ارتباطات پارلمانی را ایمن تر کرده و خلا in موجود در پایگاه اطلاعات را پر کنم.”
سیتر گفت که دولت های قبلی در درجه اول بر دیاسپورای تبتی تمرکز کرده اند و به تبتی ها در تبت کافی نبوده اند.
“آن زمان ما مورد توجه قرار گرفتیم. سیتر گفت: “تا زمانی که اطلاعات موثقی در مورد اوضاع تبت نداشته باشیم ، نمی توانیم سیاست هایی برای کمک به تبتی ها در آنجا تدوین کنیم.”
چین دولت تبت در تبعید را به رسمیت نمی شناسد و از سال 2010 هیچ گفتگویی با دالایی لاما نداشته است. هند تبت را بخشی از چین می داند ، حتی اگر میزبان تبعیدیان تبتی باشد.
برخی از گروه های تبت طرفدار استقلال تبت هستند ، زیرا پیشرفت چندانی در گفتگو با چین حاصل نشده است.